پرسش و پاسخ های رایج در خصوص رایانش ابری
سئوالات و نظرهای مختلفی در خصوص بومی سازی رایانش ابری مطرح میشود. در اینجا سعی شده است ضمن طرح برخی از این سئوالات، پاسخ هایی که برای آنها میتواند وجود داشته باشد را ارائه کنیم، ضمن اینکه امکان مشارکت دیگر افراد را در پاسخ به این سئوال و یا نقد و ارائه نظر در خصوص آنها فراهم آوریم.
آیا در حال حاضر ایجاد ابر بومی در کشور ضرورت دارد؟
یکی از سئوالاتی که بطور رایج در فضای فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور مطرح است، این است که آیا در حال حاضر ایجاد ابر بومی (ابر عمومی که به کلیه افراد در داخل کشور خدمات ارائه دهد) در کشور ضرورت دارد؟
پاسخ این سوال هم مثبت است و هم منفی! مثبت به این دلیل که موتور محرک رایانش ابری بعنوان یک صنعت همگانی، ایجاد ابرهای عمومی میباشد. البته باید در نظر داشت که مفهوم ابرعمومی تنها به خدمات زیرساخت محدود نمیشود، بلکه لایه های سکو و نرم افزار را نیز در بر میگیرد که عملا لایه های بالاتر دارای ارزش افزوده بیشتری نیز هستند. پاسخ منفی به این دلیل است که در ایران در حال حاضر تصور عمومی بر این است که نیاز اصلی ما مجازی سازی و داشتن ابر زیرساخت در مراکز داده است، در صورتیکه مشکل عمده ما ارائه نرم افزار و خدمات تحت وب و با کیفیت است. بنابر این آنچه در ایران برای شروع ضروری است، ارایه خدمات ابر عمومی بصورت بومی در لایه نرم افزار است. خدمات زیرساخت و پلت فرم رایانش ابری و نیز سایر مدلهای استقرار نظیر ابرهای خصوصی و ترکیبی پس از آن معنای واقعی خود را پیدا میکنند. [۱]
بحث روی این موضوع در پرسش و پاسخ
با توجه به زیرساختهای موجود، آیا امکان ایجاد ابر بومی در کشور وجود دارد؟
یکی از سئوالات رایج در خصوص رایانش ابری این است که با توجه به زیرساختهای موجود، آیا امکان ایجاد ابر بومی در کشور وجود دارد؟
علی رغم اینکه ظرفیت بالایی در کشور برای ایجاد ابر بومی وجود دارد، متاسفانه پاسخ این سئوال در حال حاضر منفی است. برای توضیح بیشتر در اینجا می بایست تعریف مناسبی از ابر بومی ارایه داد. اگر مفهوم ابربومی را تنها به معنای ارایه خدمات در مراکز داده داخل کشور بدانیم، صحیح نخواهد بود، زیرا از دلایل رایج بومی سازی در کشور ما، ملاحظات امنیتی و کاهش وابستگی است و باید در نظر داشت که در رایانش ابری مجموعه ای از فناوری ها مورد استفاده قرار میگیرد که اگر بصورت بومی توان تولید آنها وجود نداشته باشد، تفاوتی با قرار داشتن مراکز داده در خارج از کشور نخواهد داشت. مشکل بعدی مربوط به کیفیت شبکه و پهنای باند است که اگر قرار باشد یک نرم افزار را حتی در حالتی که در مراکز داده داخل کشور میزبانی می شود برای مدتی در سازمان و یا منزل خود مورد استفاده قرار دهیم، مشکلات آن به خوبی حس می شود و نیاز به توضیح بیشتر ندارد. مساله دیگر عدم پشتیبانی زیرساخت های قانونی تجارت الکترونیک کشور از ارائه خدمات ابری است. برای مثال ارائه نماد اعتماد تجارت الکترونیک در حال حاضر عمدتا برای مدل های کسب و کار معمول نظیر فروشگاه های الکترونیک عرضه میشود. در صورتی که خدمات سطح نرم افزار در رایانش ابری طیف گسترده و نامحدودی از کسب و کارهای جدید و کاملا الکترونیکی را در بر میگیرد که توسط این نماد با تعاریف سنتی آن، پوشش داده نمیشود. بنابراین با توجه به تنوع و گستردگی مباحث مرتبط با رایانش ابری، برای بومی سازی باید در تمام سطوح و لایه های فنی و غیرفنی آن ورود داشته باشیم. بنظر میرسد ما بیشتر مشکلات فرهنگی و مدیریتی داریم که سبب میشود نتوانیم از ظرفیت های خود استفاده کنیم.
بحث روی این موضوع در پرسش و پاسخ
در ایجاد ابر بومی، بر روی چه حوزه های اولویت داری باید تاکید شود؟
یکی از سئوالات رایج در بومی سازی رایانش ابری در کشور، این است که در ایجاد ابر بومی، بر روی چه حوزه های اولویت داری باید تاکید شود؟
وجود سازوکاری به منظور حضور همه مجموعه های درگیر در توسعه و ارائه خدمات مبتنی بر رایانش ابری بصورت شفاف و آزاد ضروری است (شامل صنعت، دولت، محققان، مصرف کنندگان). این سازوکار باعث می شود که پیشرفت در روال طبیعی خود و متناسب با ظرفیت موجود و بلوغ عوامل درگیر انجام شود . عدم وجود چنین سازوکاری سبب انحصار می شود که مانع پیشرفت و تکامل فناوری است. از جمله اقداماتی که باید در این سازوکار در سطح کلان انجام شود تا اکوسیستم بومی رایانش ابری شکل بگیرد، به این موارد می توان اشاره کرد:
- بسترسازی برای تقویت اکوسیستم بومی رایانش ابری و ایجاد هماهنگی در آن
- ایجاد محتوای بومی جهت فرهنگ سازی عمومی
- ایجاد کارگروه های تخصصی مشترک بین دانشگاه و صنعت با امکان حضور آزاد دانشجویان و صنعتگران
- برگزاری بحث های فنی به صورت عمومی بین صنعت و دانشگاه
- ایجاد تسهیلات توسط اعضای فعال برای کارآفرینی، شروع استارتاپ ها و حضور اعضای بیشتر در اکوسیستم
- انجام تحقیقات تخصصی مربوط به بازار و انتشار به صورت عمومی
- رصد مستمر فناوری به صورت تخصصی و انتشار نتایج به صورت عمومی
- شناسایی بخش های استراتژیک اکوسیستم و برنامه ریزی برای تقویت آن با مشارکت اعضا
- اقدامات فرهنگ سازی و آموزش مستمر و موازی برای همه گروه های مصرف کننده، صنعتی و دولتی
- وابسته کردن حیات هر یک از بازیگران در این اکوسیستم به میزان نقش آفرینی آنها در توسعه اکوسیستم
- تسهیل و تعیین روشهای ورود و نقش آفرینی بازیگران جدید
بحث روی این موضوع در پرسش و پاسخ
به منظور توسعه ابر بومی، چه سازمانها یا نهادهایی قابلیت اجرا دارند و چگونه؟
باید در نظر داشت که فرآیند بومی سازی در یک صنعت، خصوصاً صنعت رایانش، تنها با تولید یک محصول خاص و فعالیت یک یا دو مجموعه دانشگاه و صنعتی امکان پذیر نمی باشد. بلکه مشارکت گروه های مختلف صنعتی، دانشگاهی و دولتی را می طلبد. این موضوع از جمله چالش¬هایی است که برای تکمیل فرآیند بومی سازی وجود دارد. همچنین بطور خلاصه میتوان به مجموعه فعالیت هایی اشاره کرد که کل فرآیند بومی سازی را تحت تاثیر قرار میدهد، ولی امکان انجام آن در یک مجموعه دانشگاهی و یا صنعتی به تنهایی امکان پذیر نمی باشد. بنابراین باید سازوکار مناسبی برای تقویت اکوسیستمی که بصورت بومی میتواند در حوزه رایانش ابری شکل بگیرد وجود داشته باشد تا بتواند متولی فعالیت های بسیار زیادی در این حوزه شود.
توسعه هر فناوری به صورت بومی نیازمند حرکت در چهار بخش بصورت هماهنگ و موازی میباشد که نبود هر کدام موجب شکست فرایند بومی سازی میشود:
- تحقیقات مستمر به منظور توسعه و بهبود فناوری توسط مراکز تحقیقاتی
- توسعه محصولات و ارایه خدمات توسط صنعت
- سیاست گذاری، بسترسازی و نظارت توسط دولت
- تولید محتوا، آموزش و فرهنگ سازی توسط رسانه
این هماهنگی از طریق همان سازوکاری امکان پذیر است که در اولویت های مربوط به رایانش ابری نیز اشاره شد تا بصورت شفاف و بدون انحصار انجام شود. علت این امر در آسیب شناسی روند فعلی انجام پروژه ها در کشور نهفته است. در همین راستا سعی کردیم جامعه رایانش ابری ایران را در فضای مجازی راه اندازی کنیم تا این ظرفیت تعامل و همفکری ایجاد شود، و در حال حاضر درگیر بررسی و رفع مسایل فرهنگی جهت تعامل مشترک همه گروه های درگیر هستیم که یک اقدام مستمر و دراز مدت است. وظیفه جامعه مجازی رایانش ابری، تکمیل شکاف بین صنعت، دانشگاه، رسانه و دولت است و قرار است فعالیتهایی انجام دهد که هر چند ممکن است به ظاهر کوچک و محدود باشند، ولی بدلیل اینکه اغلب توسط هیچیک از موجودیت های دیگر انجام نمیشود، سبب ایجاد شکافی عمیق در فرآیند بومی سازی فناوری در کشور می شود.
بحث روی این موضوع در پرسش و پاسخ