پایتون (زبان برنامه نویسی)
پایتون (پایتان، به انگلیسی: Python) یک زبان برنامه نویسی سطح بالا و همه منظوره است. فلسفه طراحی آن تاکید بر خوانایی کد دارد و نحوه نگارش آن به برنامه نویس این امکان را می‌دهد تا مفاهیم مورد نظرش را در تعداد خط کد کمتری نسبت به زبانی مانند C ارائه کند. [۱] پایتون از پارادایم‌های برنامه نویسی شامل سبک‌های شئ گرایی، دستوری، تابعی و رویه‌ای پشتیبانی می‌کند. سیستم نوع داده پویا و مدیریت حافظه خودکار و برخورداری از کتابخانه استاندارد جامع از ویژگی‌های آن است. مانند دیگر زبان‌های پویا، پایتون اغلب به صورت زبان اسکریپتی استفاده می‌شود. البته در طیف وسیعی از زمینه‌های غیر اسکریپتی نیز استفاده می‌گردد. با استفاده از از ابزارهای شخص ثالث مانند Py2exe یا Pyinstaller می توان کد پایتون را به صورت یک برنامه مستقل اجرایی تبدیل کرد. مفسر پایتون برای اکثر سیستم عامل‌ها موجود است.
تاریخچه
پایتون در اواخر دهه ۱۹۸۰ متولد شد. توسعه آن در دسامبر ۱۹۸۹ توسط خودو فان روسوم در CWI واقع در هلند جانشین زبان برنامه نویسی ABC گردید.
ویژگی‌ها و فلسفه
پایتون یک زبان برنامه نویسی سطح بالا و همه منظوره است و از پارادایم‌های برنامه نویسی شامل سبک‌های شئ گرایی، دستوری، تابعی و رویه‌ای پشتیبانی می‌کند. سیستم نوع داده پویا و مدیریت حافظه خودکار از ویژگی‌های آن است.
نحو و معناشناسی
فلسفه طراحی آن تاکید بر خوانایی کد دارد و نحوه نگارش آن به برنامه نویس این امکان را می‌دهد تا مفاهیم مورد نظرش را در تعداد خط کد کمتری نسبت به زبانی مانند C ارائه کند.
کتابخانه‌ها
پایتون از کتابخانه استاندارد بسیار جامعی بهره می‌برد که اغلب به عنوان یکی از مهمترین نقاط قوت پایتون یاد می‌شود.
محیطهای توسعه
پیاده سازی‌ها
مهمترین پیاده سازی پایتون CPython است که به زبان C نوشته شده است.
توسعه
توسعه پایتون از طریق طرح پیشنهادی بهبود پایتون (PEP) صورت می‌گیرد.
نامگذاری
نام پایتون از مجموعه سریال تلویزیونی Monty Python's Flying Circus گرفته شده است.
استفاده
توسط آماری که توسط TIOBE Programming Community Index محاسبه شده است، از سال ۲۰۰۸ پایتون همواره جزء هشت زبان پر استفاده دنیا بوده است.
زبان‌های تأثیر گرفته
طراحی و فلسفه لینوکس روی زبان‌های متعددی تأثیر گذاشته است، از جمله: