پرسش و پاسخ های رایج در خصوص رایانش ابری
آیا در حال حاضر ایجاد ابر بومی در کشور ضرورت دارد؟
یکی از سئوالاتی که بطور رایج در فضای فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور مطرح است، این است که آیا در حال حاضر ایجاد ابر بومی (ابر عمومی که به کلیه افراد در داخل کشور خدمات ارائه دهد) در کشور ضرورت دارد؟
پاسخ این سوال هم مثبت است و هم منفی! مثبت به این دلیل که موتور محرک رایانش ابری بعنوان یک صنعت همگانی، ایجاد ابرهای عمومی میباشد. البته باید در نظر داشت که مفهوم ابرعمومی تنها به خدمات زیرساخت محدود نمیشود، بلکه لایه های سکو و نرم افزار را نیز در بر میگیرد که عملا لایه های بالاتر دارای ارزش افزوده بیشتری نیز هستند. پاسخ منفی به این دلیل است که در ایران در حال حاضر تصور عمومی بر این است که نیاز اصلی ما مجازی سازی و داشتن ابر زیرساخت در مراکز داده است، در صورتیکه مشکل عمده ما ارائه نرم افزار و خدمات تحت وب و با کیفیت است. بنابر این آنچه در ایران برای شروع ضروری است، ارایه خدمات ابر عمومی بصورت بومی در لایه نرم افزار است. خدمات زیرساخت و پلت فرم رایانش ابری و نیز سایر مدلهای استقرار نظیر ابرهای خصوصی و ترکیبی پس از آن معنای واقعی خود را پیدا میکنند. [۱]
بحث روی این موضوع در پرسش و پاسخ
با توجه به زیرساختهای موجود، آیا امکان ایجاد ابر بومی در کشور وجود دارد؟
یکی از سئوالات رایج در خصوص رایانش ابری این است که با توجه به زیرساختهای موجود، آیا امکان ایجاد ابر بومی در کشور وجود دارد؟
علی رغم اینکه ظرفیت بالایی در کشور برای ایجاد ابر بومی وجود دارد، متاسفانه پاسخ این سئوال در حال حاضر منفی است. برای توضیح بیشتر در اینجا می بایست تعریف مناسبی از ابر بومی ارایه داد. اگر مفهوم ابربومی را تنها به معنای ارایه خدمات در مراکز داده داخل کشور بدانیم، صحیح نخواهد بود، زیرا از دلایل رایج بومی سازی در کشور ما، ملاحظات امنیتی و کاهش وابستگی است و باید در نظر داشت که در رایانش ابری مجموعه ای از فناوری ها مورد استفاده قرار میگیرد که اگر بصورت بومی توان تولید آنها وجود نداشته باشد، تفاوتی با قرار داشتن مراکز داده در خارج از کشور نخواهد داشت. مشکل بعدی مربوط به کیفیت شبکه و پهنای باند است که اگر قرار باشد یک نرم افزار را حتی در حالتی که در مراکز داده داخل کشور میزبانی می شود برای مدتی در سازمان و یا منزل خود مورد استفاده قرار دهیم، مشکلات آن به خوبی حس می شود و نیاز به توضیح بیشتر ندارد. مساله دیگر عدم پشتیبانی زیرساخت های قانونی تجارت الکترونیک کشور از ارائه خدمات ابری است. برای مثال ارائه نماد اعتماد تجارت الکترونیک در حال حاضر عمدتا برای مدل های کسب و کار معمول نظیر فروشگاه های الکترونیک عرضه میشود. در صورتی که خدمات سطح نرم افزار در رایانش ابری طیف گسترده و نامحدودی از کسب و کارهای جدید و کاملا الکترونیکی را در بر میگیرد که توسط این نماد با تعاریف سنتی آن، پوشش داده نمیشود. بنابراین با توجه به تنوع و گستردگی مباحث مرتبط با رایانش ابری، برای بومی سازی باید در تمام سطوح و لایه های فنی و غیرفنی آن ورود داشته باشیم. بنظر میرسد ما بیشتر مشکلات فرهنگی و مدیریتی داریم که سبب میشود نتوانیم از ظرفیت های خود استفاده کنیم.
بحث روی این موضوع در پرسش و پاسخ