بحث:فاطمه سادات کریمی
مهارت هایی که مدیران و مهندسان مراکز داده ابری باید داشته باشند
دیتاسنتر ها یا مراکز داده ، هر روز در حال فزونی اند و عامل اصلی این رشد ، ابر است . مدل سرویس ابری ، تکنولوژی های مجازی سازی شبکه و مجازی سازی فضای ذخیره سازی را پشتیبانی می کند و به همین دلیل ، دیوارهای زیرساخت فناوری اطلاعات سنتی را فرو می ریزد .
از دید سازمانی ، این به معنی داشتن مهندس سرور ،مهندس فضای ذخیره سازی و مهندس شبکه بیشتر است اما تعداد مدیران به مانند قبل است . در این فرآیند تغییر شکل ، سازمان های فناوری اطلاعات خیلی متفاوت تر به نظر می رسند . مهارت های کورد نیاز برای راه اندازی مرکز داده ای که قرار است یک ابر را تحویل دهد ، نیز متفاوت تر از گذشته است .
تحول مراکز داده ، مشکلاتی برای مهندسان و مدیران مراکز داده ایجاد کرده است .مدیر مرکز داده به دنبال کشف مهارت های جدیدی است که پرسنل باید بیاموزند و مهندسین به دنبال یادگیری این مهارت ها .
در این بخش ما به چندین زمینه که مهندسان و مدیران باید هر دو وارد شوند تا بتوانند با ابرها بهتر و راحت تر کار کنند اشاره می کنیم :
اتوماسیون و DevOp ها :
DevOp تمرین بکارگیری کد نرم افزاری برای خودکارسازی کنترل زیرساخت های زیرین است . کار تیم DevOp ، قدرت دادن به ویژگی های زیرساخت ابر است بدون اینکه نیازباشد جزئیات زیرساخت رابدانند . مثلا Puppet ، Chef و vRealize پلت فرم هایی هستند که برای ایجاد جریان کاری ای که اتوماسیون زیرساخت را قدرت مند تر می کنند ، بکار می روند. openstack ، cloudstack و vcloud پلت فرم هایی هستند که سطح کاربرد(کاربر) را قادر می سازند زیر ساخت را بنا به نیازشان کنترل نمایند .لذا مراکز داده نیاز به مهندسینی دارند که توسعه سطح زیرساخت را بر عهده بگیرند و این مهندسین باید دانش کافی کار با پلت فرم های سطح زیرساخت را داشته باشند .
مدیریت سرویس :
بدون شک ، مدیریت سرویس بخش حیاتی زیرساخت است . اکثر تیم های زیرساخت شرکت ها ، مدیریت سرویس را تیم جدایی در نظر می گیرند . EMC نمونه ای از مدیریت سرویس است .
مجازی سازی :
مجازی سازی مهارت جدیدی نیست اما روش عملی برای درک مفهوم مراکز داده است .
نتیجه اینکه مدیران و مهندسان مراکز داده باید خود را مجبور کنند که مهارت های جدیدی پابه پای گسترش مراکز داده شان یاد بگیرند تا بتوانند تقاضاهای ابری جدید را به بهترین نحو پاسخگو باشند .
انواع پلت فرم های ارائه دهنده زیرساخت به عنوان سرویس
فریم ورک های زیادی برای استفاده از ابرها وجود دارد . اگر قصد سفارش سرویس ابری دارید ، پلت فرم های مختلفی در دسترس است که همه دو ویژگی متن باز بودن و تجاری بودن را دارند که می توانند تمام نیازهای شما را پوشش دهند .
پلت فرم های در دسترس ، با ویژگی های مختلفی توسعه یافته اند که می توانید بنا به نیاز خودتان یکی را انتخاب کنید . لیستی از پلت فرم های مختلف را با توضیح مختصری از آن لیست کرده ایم تا به عنوان راهنما ، شما را در انتخاب پلت فرم مناسب نیازتان کمک رساند :
Abiquo
همه ماشین های مجازی سازی رایج شامل VMware ESX ، ESXi ، Microsoft Hyper-V ، Citrix XenServer /Xen ، Virtual Box و KVM را پشتیبانی می کند . برای چند مستاجری طراحی شده و در دو نسخه رایگان و تجاری با ویژگی های مختلف در دسترس است .
CA 3Tera AppLogic
پلت فرم تجاری از ۳Tera برپایه Xen .
Cloud Stack
طراحی شده برای چند مستاجری و از Xenserver ، VM و VMware vSphere پشتیبانی می کند . شامل صدور صورت حساب / اندازه گیری منابع ، رابط وب ، API های مبتنی بر استانداردهای موجود و شبکه های مجازی با بخش بندی ترافیک شبکه بااستفاده از vlan سازی می باشد . جزو پلت فرم های پرطرفدار است .
Convirture ConVirt
در نسخه های متن باز و تجاری در دسترس است اما نسخه تجاری آن امکانات بیشتری مانند vlan سازی ، پشتیبان گیری و محدودسازی منابع دارد .
ElasticStack
پلت فرم ElasticStack توسط ارائه دهنده ابر ElasticHosts پیشنهاد شده و به طور خاص برای ارائه دهنده سرویس های صدور صورت حساب ، ادمین سایت و API طراحی شده است . نیاز به SAN را پوشش می دهد اما فضای ذخیره سازی را روی گره های ناظر میزبان استفاده می کند (بکار می گیرد ).
Enomaly Elastic Computing Platform (ECP)
برای ارائه دهندگان سرویس های اتوماسیونی که قابلیت تجمیع سیستم صدور صورت حساب موجود را با Enomalys API داشته باشند ، طراحی شده است و اکثر ناظر ها را پشتیبانی می کند.
Eucalyptus
یک پلت فرم ابری متن باز است که فقط نسخه تجاری دارد (البته تا الان) . در ابتدا به عنوان یک پروژه دانشگاهی آغاز به کار کرد اما کم کم تجاری سازی شد و با اکثر API هایی که EC2 رو استفاده می کنند ، سازگار است.
Flexiant Extility
Extility توسط Flexiant که یک ارائه دهنده ابری است ، ایجاد شده است تا مراکز داده مجازی را مدیریت کند و یک راه حل ابری برای کمک به ارائه دهندگان ابری ارائه دهد.
HP CloudSystem
یک راه حل تجاری از HP که برای ابرهای عمومی ، خصوصی و مختلط طراحی شده است . کاتالوگ سرویس خوبی دارد.
Incontinuum CloudController
راه حل تجاری از شرکت Dutch ، نر م افزار InContinuum است که مدیریت مراکز داده مجازی را آسان تر می کند .
Nimbula Director
توسط گروهی از افرادی که در بخش تکنولوژی EC2 شرکت آمازون کار می کنند ، طراحی شده و هم به ارائه دهندگان سرویس و هم به شرکت ها کمک می کند تا به راحتی زیرساخت ابری عمومی ، خصوصی یا ترکیبی خود را بسازند . هم شامل مدیر وب و هم API است و رایگان می باشد .
OpenNebula
یک راه حل کاملا متن باز که مجموعه ای از ابزارهای مدیریتی را با یک رابط تحت وب ساده و API ارائه می دهد . سازمان ها را قادرمی سازد تا پلت فرم ابری خودشان را بسازند و نیازهایشان را بر طرف کنند .
OpenQRM
راه حل متن باز با پشتیبانی تجاری ،که هدفش ارائه یک پلت فرم کامل مدیریت مراکز داده با تمرکز برروی اتوماسیون ، گسترش سریع و مانیتورینگ است . اکثر ناظرها همانند OpenVZ ، Virtualbox و LXCرا پشتیبانی می کند .
OpenStack
یک پروژه متن باز که محصول مشترک ناسا و Rackspace است و کمک می کند تا استانداردهای باز بیشتری در صنعت ارائه شود . سرویس های مختلفی ارائه می کند و این شاید دلیل اصلی محبوبیت آن است .
Parallels Automation for Cloud Infrastructure (CI)
بخشی از محصول اتوماسیون شرکت Parallel است که مدیریت سرورهای مجازی را برای ارائه دهندگان سرویس انجام می دهد . برای چند مستاجری طراحی شده و شامل صدور صورت حساب ، مدیریت آسان از طریق کنترل پنل یاAPI می باشد .
VMware vCloud راه حل تجاری برپایه ناظر VMware که این قابلیت را فراهم می کند که براساس پرداختی که انجام می دهید سرویس زیرساخت دریافت کنید .
Xen Cloud Platform (XCP) یک راه حل تجاری متن باز برپایه ناظر Xen که نیازهای امنیتی و ایزوله سازی را در گسترش چند مستاجری پوشش می دهد . رابط گرافیکی کاربرپسندی دارد .
اینها تنها بخشی از پلت فرم های موجود بود که در یک بخش خوب عمل کرده بودند .
خب حالا انتخاب با شمااست که کدام پلت فرم بیشتر مناسب کارتان است فقط قبل از انتخاب نیاز سنجی کنید مثلا نوع فضای ذخیره سازی (مثلا اینکه NFS است یا iSCSI و … ) ، ناظری که می خواهید استفاده کنید ، کنترل پنلش چه ویژگی هایی داشته باشد ، صدور صورت حساب داشته باشد یا نه ، اتوماسیون یا خودکارسازی استفاده از منابع رو شامل باشد یا نه ، تجاریه یا نه ، بخش شبکه اش امن است یا نه و … . را در نظر بگیرید و سپس اقدام به انتخاب کنید .
جایگاه ایران در اقتصاد دانش محور
بانک جهانی برای اندازه گیری اقتصاد دانش محور شاخصی به نام KEI را تعریف کرده است. این شاخص از 109 زیر شاخص در 4حوزه تشکیل شده است که شامل : الف. رژیم تشویقی اقتصادی (ثبات اقتصادی، وضعیت قوانین و مقررات، تعرفه‌ها، میزان آزادی اقتصادی و غیره)
ب. نوآوری
ج. تحصیلات
د. فناوری ارتباطات و اطلاعات می باشد . از میان 109 شاخصی که در چهار حوزه توسط بانک جهانی برای اندازه گیری اقتصاد دانش محور تعریف شده است، مطابق نظر بانک جهانی 14 شاخص اهمیت بیشتری دارند. در طبقه بندی بانک جهانی در سال 2012، جایگاه شاخص KEI برای ایران در میان کشورهای جهان 94 می باشد. ایران پایین از کشور فیجی و بالاتر از قرقیزستان و الجزایر قرار دارد. در سال 2009 ایران در این رده بندی در جایگاه 98قرار داشت.
مالزی رتبه 48 و ترکیه رتبه 69را در این رتبه بندی دارا هستند.
با وجود اینکه ایران از لحاظ شاخص های مرتبط با سطح آموزش، نوآوری و فناوری ارتباطات و اطلاعات در مقایسه با ترکیه و مالزی در سطح قابل قبولی می باشد،اما از لحاظ شاخص هایی چون کیفیت نظامنامه ها، محدودیت های تعرفه های تجاری و حاکمیت قانون در وضعیت نامناسبی می باشد و نسبت به ترکیه و مالزی امتیاز پایین‌تری کسب کرده است. در واقع می‌توان مانع اصلی ایران در زمینه پیشرفت در مسیر اقتصاد دانش محور را عدم کیفیت قوانین و عدم اجرای صحیح قوانین موجود دانست. بر طبق این شاخص‌ها به هر کشور عددی بین 0 تا 10 اختصاص داده می‌شود که کشورهای حوزه اسکاندیناوی چون سوئد، فنلاند، دانمارک، هلند، نروژ 5رتبه اول را به خود اختصاص داده‌اند.
ارائه دهندگان ابری
امروزه پلت فرم های رایانش ابری مختلفی وجود دارند . شرکت های ارائه دهنده این پلت فرم ها نیز گوناگون اند . بعضی از این شرکت ها تمرکز خود را بر روی ارائه یک سرویس قرار داده اند و بعضی های دیگر ، سرویس های مختلفی ارائه می دهند .
تفاوت اصلی در خدمات ارائه شده توسط این شرکت ها، در پلت فرم های مورد استفاده شان است . در زیر به بررسی تعدادی از این ارائه دهنده ها و پلت فرم های مورد استفاده شان می پردازیم :
پلت فرم توسعه ای force.com است که با رابط کاربری ساده ای که دارد به ارائه دهندگان امکان می دهد به راحتی وارد شوند و اپلیکیشن های خود را ایجاد کنند و در ابر انتشار دهند .
CloudDX Appistry که جدیدا پلت فرم های آزمایشگاهی و پزشکی ارائه می دهد . هنوز در حال بررسی است .
یک پلت فرم متن باز برای اپلیکیشن های گوگل است . به کاربران اجازه می دهد تا اپلیکیشن های Google App Engine را خودشان میزبانی و اجرا کنند . روی پلت فرم های Amazon EC2 ، Rackspace ، Google Compute Engine ، Eucalyptus ، OpenStack ، CloudStack و … اجرا می شود و زبان های Java ، Python ، Go و PHP را پشتیبانی می کند .
امکان دسترسی به سرورهای مجازی را فراهم می سازد و زیرساخت های مجازی را مدیریت می کند . این زیرساخت مجازی شامل شبکه ، سرور و فضای ذخیره سازی است .
پلت فرم مدیریت اپلیکیشن های ابری است که امکان اجرا ومانیتور اپلیکیشن هایتان را فراهم می کند . تمرکزش بر روی زبان های برنامه نویسی Java ، Ruby، PHP و Node.js است .
پلت فرم ارائه دهنده زیرساخت به عنوان سرویس است . اولین پلت فرم متن بازش تحت عنوان Enomalism در ۲۰۰۵ اجرا شد که بعدا به ECP(Enomaly’s Elastic Computing Platform) تغییر نام یافت و به دسترسی متن بسته تغییر رویه داد . نرم افزار کنونی Enomaly که پلت فرم ابری الاستیک / نسخه ارائه دهنده سرویس (ECP/SPE) نامیده می شود در ۲۰۰۹ ارائه شد و به ارائه دهندگان هاست و سرویس اجازه می دهد سرویس های ابری و زیرساخت را به مانند Amazon Ec2 به مشتری هایشان ارائه دهند.
در نوامبر ۲۰۱۰ ، SpotCloud.com را اجرا کرد . مطابق گفته های سایت SpoCloud ، سرویس روی “ Google App Engine ” و “Enomaly ECP platform” ساخته شده و به راحتی اجرا می شود .
یک پلت فرم محاسباتی پرکاربرد است که در سال ۲۰۰۷ اجرا شد کمی بعد تر از اینکه سرویس Amazon EC2 کارش رو آغاز کرد و اولین پلت فرم اروپایی و دومین پلت فرم جهانی است . کاربران قادرند بنا به نیاز سرورها را ایجاد ، start و stop کنند . در این پلت فرم هر دو سیستم عامل ویندوز و لینوکس پشتیبانی می شود .
این پلت فرم ،ناظر متن باز Xen را بکار می برد و از SAN در ذخیره سازی کمک می گیرد .
ارائه دهنده راه حل های ابری خصوصی است .
منبع : bccl.ir
معماری مرجع رایانش ابری
تعریف NIST از رایانش ابری معتبرترین و شفاف ترین تعریف از تکنولوژی ها و سرویس های ابری است .معماری مرجع رایانش ابری NIST ، یک مدل مفهمومی سطح بالا است که ابزاری قدرتمند برای تشریح الزامات ، ساختارها و عملکردهای رایانش ابری می باشد . مدل برای هیچ محصول ، سرویس یا اجرای منبعی خم نمی شود و نه راه حل هایی که مانع نوآوری است ، تجویز می کند بلکه مجموعه ای از عامل ها ، فعالیت ها و توابعی که می تواند در فرآیند توسعه معماری رایانش ابری بکار رود ، را تعریف می کند و وابسته به تاکسونومی رایانش ابری است و شامل مجموعه ای از دیدگاه ها و تعاریفی است که پایه مشخصه های مورد بحث ، کاربردها و استاندارد هااست . تمرکز معماری مرجع رایانش ابری NIST روی الزامات چیزهایی است که رایانش ابری ارائه می دهد نه روی یک طرح که راه حل ها را تعریف و اجرا کند و هدف آن آسان کردن فهم پیچیدگی عملیاتی در رایانش ابری است . معماری مرجع ، معماری یک سیستم رایانش ابری خاص را نشان نمی دهد بلکه ابزاری است برای توصیف ، بحث وتوسعه معماری یک سیستم خاص که یک فریم ورک رایج از مرجع را مورد استفاده قرار می دهد . هدف از طراحی معماری مرجع رایانش ابری NIST موارد زیر است : - شفاف سازی و فهم سرویس های ابری مختلف در متن یک مدل مفهمومی کلی از رایانش ابری - ارائه منابع اجرایی به عامل های USG و دیگر مشتری ها تا سرویس های ابری را درک کنند ، مورد بحث قرار دهند ، دسته بندی کنند و در نهایت مقایسه کنند . - استانداردهای کاندید (امنیت ، قابلیت همکاری و قابلیت حمل ) و اجرای منابع را آنالیز کرده و مرتبط می سازد .
مقدمه
معماری مرجع رایانش ابری NIST ، پنج نقش اصلی تعریف می کند :
- مصرف کننده ابر
- فروشنده ابر
- حسابرس ابر
- دلال ابر
- حامل ابر
هر نقش یک موجودیت است (یک شخص یا یک سازمان ) که در یک تعامل یا فرآیند شرکت می کند و/ یا وظایفی در رایانش ابری انجام می دهد . جدول 1 این نقشها را نشان می دهد .
| نقش | توصیف |
|---|---|
| مصرف کننده ابر | شخص یا سازمانی که رابطه ای تجاری دارد و بنا به آن فرم هایی از سرویس ابری را از فروشنده ابری دریافت می کند . |
| فروشنده ابر | شخص ، سازمان یا موجودیتی که مسئول ساخت یک سرویس در دسترس برای مصرف کننده های ابری است . |
| حسابرس ابر | گروهی که می توانند ارزیابی مستقلی از سرویس های ابر، عملیات سیستم اطلاعاتی ، عملکرد و امنیت اجرای ابر انجام دهند |
| دلال ابر | یک موجودیت که مدیریت استفاده ، عملکرد و تحویل سرویس های ابری را برعهده دارد و رابطه بین مشتری و فروشنده را مشخص می کند . |
| حامل ابر | واسطه ای که اتصال و حمل ونقل سرویس های ابری را از ارائه دهندگان ابری به مصرف کنندگان ابری را فراهم می کند |
جدول 1: نقش ها در رایانش ابری
شکل 1 نیز تعاملات ماین نقش ها را در معماری مرجع رایانش ابری NIST نشان می دهد . جزئیات این تعاملات در ادامه بحث خواهد شد :
نقش ها در رایانش ابری
مصرف کننده ابری
مصرف کننده یا مشتری ابر، شخص یا سازمانی است که رابطه ای تجاری دارد و سرویسی از یک ارائه دهنده ابری را مورد استفاده قرار می دهد . مصرف کننده ، کاتالوگ سرویس ها را ازفروشنده دریافت کرده و سرویس مناسب را درخواست می دهد . قرارداد سرویس را با فروشنده می بندد و سرویس را استفاده می کند . مشتری می تواند در قرارداد شرط هایی قید کند یا پرداخت قسطی داشته باشد . بنا به نوع سرویس های درخواستی ، فعالیت هاو سناریوهای استفاده می تواند در بین مشتری های مختلف ، متفاوت باشد . در جدول 2 بخشی از این سناریوها لیست شده اند .
| نوع سرویس | فعالیت مشتری سرویس ابری | فعالیت ارائه دهنده سرویس ابری |
|---|---|---|
| نرم افزار(SaaS) | استفاده از نرم افزارها و برنامه های کاربردی برای مقاصد تجاری | نصب ، مدیریت ، نگه داری و پشتیبانی نرم افزار و برنامه روی یک زیرساخت ابری |
| پلت فرم (PaaS) | توسعه ، تست ، اجرا و مدیریت برنامه های میزبانی شده در یک محیط ابری | ارائه و مدیریت زیرساخت ابری و میان افزار برای مشتری های پلت فرم ؛ ارائه ، توسعه ، اجرا و مدیریت ابزارها برای مشتری های پلت فرم |
| زیرساخت (IaaS) | ایجاد/نصب ، مدیریت و مانیتور سرویس ها برای زیرساخت های فناوری اطلاعات | ارائه و مدیریت پردازش های فیزیکی ، انباره یا فضای ذخیره سازی ، شبکه و محیط میزبانی و زیرساخت ابری برای مشتری های زیرساخت ابری |
جدول 2 : سناریوهای بین مشتری و فروشنده سرویس های ابری
برنامه های SaaS عموما به عنوان سرویس های میزبانی به کار گرفته شده اند و از طریق ارتباط شبکه ، مشتری و فروشنده با یکدیگر مرتبط اند . مصرف کننده های SaaS می توانند سازمان هایی باشند که به کاربرانشان امکان استفاده از نرم افزارهای کاربردی را می دهند یا کاربرانی باشند که مستقیما برنامه های کاربردی را مورد استفاده قرار می دهند یا برنامه نویسانی که برنامه ها را برای کاربران نهایی آماده می کنند . مصرف کنندگان SaaS برنامه ها را بنا به نیاز تقاضا می دهند و مورد استفاده قرار می دهند و پرداختی انها بنا به تعداد مشتری ها یا تعداد سرویس های مورد استفاده است . صورت حساب ها براساس معیارهایی مانند واحدهای زمان ، پهنای باند مصرفی یا تعداد/مدت زمان ذخیره داده محاسبه می شود . مصرف کنندگان PaaS ، ابزار و منابعی را بکار می گیرند که توسط فروشندگان برای اهدافی مانند توسعه ، تست ، اجرا و مدیریت برنامه های میزبانی شده در یک محیط ابری ارائه شده اند . مصرف کنندگان PaaS می توانند توسعه دهندگان نرم افزارها باشند که طراحی و اجرای نرم افزارهای کاربردی را انجام می دهد ، تسترهایی که برنامه ها را در محیط های مبتنی بر ابر تست و اجرا می کنند یا مدیر برنامه هایی که عملکرد برنامه را روی یک پلت فرم مانیتور و پیکربندی می کنند . صورت حساب مشتری های PaaS ، براساس نوع منابع پلت فرم مصرف شده ، مدت استفاده پلت فرم یا تعداد مشتری ها محاسبه می شود . امکانات در نظر گرفته شده ابری برای مصرف کنندگان IaaS شامل توانایی دسترسی به کامپیوترهای مجازی ، مولفه های زیرساخت شبکه و دیگر منابع رایانشی اساسی است تا مشتری بتواند نرم افزارهای دلخواه خود را اجرا و استفاده کند . مصرف کنندگان IaaS می توانند توسعه دهندگان سیستم ، پشتیبان سیستم و مدیران فناوری اطلاعات باشند که علاقه مند به ایجاد ، نصب ، مدیریت و مانیتور سرویس های عملکردی زیرساخت فناوری اطلاعات هستند. صورت حساب این مشتری ها نیز بر اساس مقدار استفاده منابع صادر می شود .
فروشندگان ابر
فروشنده ابر، شخص ، سازمان یا موجودیتی است که وظیفه دارد سرویس های ابری را ایجاد و در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد . این سرویس ها شامل سرویس های زیرساخت ، پلت فرم و نرم افزار می باشند و ارائه دهنده برای تهیه این مدل سرویس ها، وظایف گوناگونی انجام می دهد . برای سرویس نرم افزار ، وظیفه دارد برنامه ها و نرم افزارها را روی یک زیرساخت ابری نصب ، پیکربندی ، نگه داری و به روز رسانی کند بطوریکه سرویس ها در سطح سرویس انتظاری مشتری ارائه شود . هم چنین اکثر مسئولیت های مربوط به مدیریت و کنترل برنامه ها بر روی زیرساخت را انجام می دهد تا سطح مدیریت برنامه ها توسط کاربر حداقل ممکن شود . برای سرویس پلت فرم ،زیرساخت ابری را برای پلت فرم مدیریت می کند و ابزارهای لازم و منابع مورد انتظار مشتری های پلت فرم فراهم می کند تا بتواند توسعه ، تست ، اجرا و مدیریت برنامه ها را انجام دهد . مشتری ها کنترل بر روی برنامه ها و تنطیمات محیط هاستینگ را دارند اما نمی توانند به زیرساخت زیر پلت فرم شامل شبکه ، سرور ، سیستم عامل یا انباره دسترسی داشته باشند . برای سرویس زیرساخت ، فروشنده سخت افزار فیزیکی ، انباره ، شبکه و دیگر منابع رایانشی لازم را فراهم می کند هم چنین وظیفه دارد محیط هاستینگ و زیرساخت ابری را برای مصرف کننده زیرساخت ، مدیریت کند . مشتری های ابر ، نصب و اجرای برنامه ها ، کنترل بر روی محیط هاستینگ و سیستم های عامل را دارند اما دسترسی به زیرساخت سطح پایین ابر را ندارند ( به عبارتی به سرورهای فیزیکی ، شبکه ، انباره و فوق ناظر دسترسی ندارند ) فعالیت فروشنده ابر به صورت جزئی تر نیز می تواند در بخش های مختلف اجرای سرویس ، معماری سرویس ، مدیریت سرویس ، امنیت و حریم شخصی بحث شود .
حسابرس ابر
حسابرس ابر ، گروهی است که مالیات سرویس های ابری را وضع ، توابع و عملکردهای سیستم اطلاعاتی را هدایت وامنیت اجرای ابر را تضمین می کنند . یک حسابرس ابر می تواند سرویس های ارائه شده را از جنبه های حریم شخصی ، امنیت و عملکرد ارزیابی کند . جنبه های ارزیابی امنیت شامل حفاظت تکنیکی ، عملکردی و مدیریتی یا اقدام متقابلی است که توسط یک سیستم اطلاعاتی سازمانی برای محافظت از قابلیت اعتماد ، یکپارچگی و دسترس پذیری سیستم و اطلاعاتش صورت می پذیرد . برای ارزیابی امنیت ، حسابرس می تواند کنترل های امنیت را در یک سیستم اطلاعاتی ارزیابی کند تا بتواند تشخیص دهد کدام یک از کنترل ها به درستی در حال اجرا است ، آیا عملکردها طبق انتظار است و خروجی مورد انتظار بنا به الزامات امنیتی برای سیستم ، حاصل می شود یا نه ؟ از طرفی باید این امنیت خاطر را برای مصرف کنندگان فراهم کنند که داده های ذخیره شده بر روی سرورها ، از دسترسی دولت ها به دور است به عبارتی مسئولیت کنترل حریم شخصی کاربران را بر عهده دارند که سرورهایی که وظیفه نگه داری داده ها را برعهده دارند توسط دولت ها مورد جاسوسی یا استفاده قرار نگیرند.
دلال ابر
مدیریت همه سرویس های ابری برای یک مصرف کننده ممکن است خیلی پیچیده باشد . یک مصرف کننده ابری ، می تواند سرویس ابری را از یک دلال ابر درخواست بدهد یا اینکه مستقیما با فروشنده ابر ارتباط برقرار کند . دلال ابر موجودیتی است که کاربرد ، عملکرد و تحویل سرویس های ابری را مدیریت می کند و مذاکرات بین مشتری و ارائه دهنده را انجام می دهد . به صورت کلی دلال ابر سرویس ها را در 3 دسته ارائه می دهد : واسطه سرویس : دلال ، سرویس را با افزودن امکانات خاصی ترفیع می دهد . این بهبود می تواند مدیریت دسترسی به سرویس های ابری ، شناسه مدیریت ، گزارش عملکرد یا بهبود امنیت باشد . تجمع سرویس : دلال ، چندین سرویس را با هم ترکیب و مجتمع می کند و یک یا چند سرویس جدید ایجاد می کند و اطمینان می دهد انتقال داده بین مشتری و چندین فروشنده ، امن خواهد بود . معامله سرویس : معامله سرویس خیلی شبیه تجمع سرویس است به جز اینکه سرویس هایی که تجمیع می شوند ثابت نیستند .معامله سرویس به این معنی است که دلال حق انتخاب سرویس از بین چندین عامل را دارد .
متصدی (حامل ) ابر
حامل ابر، واسطه ای است که فروشندگان را با هم مرتبط می سازد و سرویس های ابری را بین مشتری های ابر و فروشندگان انتقال می دهد . حامل ابر از طریق اینترنت ، مخابرات و دیگر وسایل به مشتری ها دسترسی دارد . مثلا مشتری ها می توانند به سرویس های ابری از طریق کامپیوتر ، لپ تاپ ، موبایل و ... دسترسی داشته باشند . توزیع سرویس های ابری عمدتا توسط شبکه و مخابرات ارائه می شود . فروشنده ، توافق نامه سطح سرویس (SLA) ها را توسط حامل ابر برای مصرف کننده ارسال می کند تا سرویس ها مطابق توافق نامه به مشتری تحویل داده شوند و شاید نیاز باشد تا حامل ارتباطات رمزنگاری شده و خاصی بین مشتری وفروشنده برقرار کند .