DesignPatterns:mechanisms/virtual server
سرور مجازی
سرور مجازی نوعی نرم افزار مجازی سازی است که کپی یک سرور فیزیکی است. سرور مجازی بوسیله ارائه دهنده ابر برای اشتراک یک سرور فیزیکی به چندین مصرف کننده ابر با ایجاد نمونه های مجازی سرور استفاده می شود. شکل 1 سه سرور مجازی که بوسیله دو سرور فیزیکی میزبانی می شوند را نشان می دهد. تعداد نمونه هایی که یک سرور فیزیکی می تواند به اشتراک بگذارد بستگی به ظرفیت آن دارد.
نکته
کلمات سرور مجازی و ماشین مجازی به صورت مخفف (VM) در این کتاب استفاده می شوند.
مدیر زیرساخت مجازی(VIM) یک جزء زیرساختی است که سخت افزار سرور را تعدیل می کند که موجب می شود نمونه های مجازی سرور از مناسب ترین سرور های فیزیکی اساسی ایجاد شوند.
شکل1- اولین سرور فیزیکی دو سرور مجازی را میزبانی می کند، در حالی که سرور فیزیکی دیگر یک سرور مجازی را میزبانی می کند.
به عنوان یک مکانیزم مهم، سرور مجازی اساسی ترین بلوک های محیط های ابری را نمایش می دهد. هر سرور تعداد متعددی منابع IT ، راه حل های مبتنی بر ابر، و مکانیزم های مختلف دیگر ابر را میزبانی کند.
مصرف کننده ابر که سرور های مجازی را نصب یا اجاره می کنند می توانند این محیط ها را به طور مستقل از مصرف کنندگان ابری دیگر که ممکن است از سرور های مجازی که تحت همان سرور فیزیکی میزبانی می شوند شخصی سازی کنند. شکل 2 سرور مجازی را نشان می دهد که سرویس ابری که بوسیله مصرف کننده سرویس B قابل دسترسی است را میزبانی می کند، در حالی که مصرف کننده سرویس ابری A به طور مستقیم به سرور مجازی برای مقاصد مدیریتی دسترسی دارد.
شکل 2- یک سرور مجازی سرویس ابری فعالی را میزبانی می کند و به علاوه بوسیله ی یک مصرف کننده ابر برای مقاصد مدیریتی در دسترس است.