اینترنت اشیاء (IoT) و تجارت الکترونیکی

چکیده

هدف در این تحقیق، بررسی پتانسیل های تکنولوژی اینترنت اشیاء در حوزه تجارت الکترونیک می باشد. کاربرد این تکنولوژی در تجارت الکترونیک مهم بوده و سعی بر آن شده تا نمونه هایی از استفاده از آن بررسی شده و نتایج آن ارائه گردد. این تکنولوژی دارای محدودیت هایی در حوزه سخت افزار، زیر ساخت و انرژی می باشد. همینطور هزینه های راه اندازی و پیاده سازی آن مورد توجه است. طی بررسی های انجام شده اکثر تجارت هایی که ازین تکنولوژی استفاده کرده اند نتایج و بازخورد های مناسبی را هم از سمت مشتریان خود و هم از سمت واحد های درون سازمانی خود درتایید بهبود وضعیت های مختلف دریافت کرده اند. در این تحقیق مشخص شد که علی رغم همه محدودیت ها و موارد مورد توجه، موضوع اینترنت اشیاء می تواند تاثیرات زیادی در افزایش بازدهی، بهره وری و کارایی در باب تجارت الکترونیک شود. در پایان می توان گفت باتوجه به روند موبایلیزه شدن و متصل بودن مردم به شبکه ها، پیاده سازی این تکنولوژی در حوزه تجارت الکترونیک می تواند در بلند مدت سازمان ها را با تغییرات جهانی و تکنولوژیکی راحت تر سازگار کرده و همینطور بازدهی و سود دهی آنها را متحول سازد.

مقدمه

با گسترش تکنولوژی های دیجیتال و افزایش ارتباطات و تعاملات دیجیتالی، رفته رفته سایر علوم و موضوعات بشری نیز از این گسترش بهره مند می شوند. این گسترش با ورود دستگاه های بی سیم کم کم شکل جدیدی را به خود گرفت و جای خود را در قسمت های مهمی از زندگی بشر پیدا کرد. در این بین یکی از مباحثی که بطور نوظهوری مطرح و شروع به رشد کرده است موضوع اینترنت اشیاء یا همان IOT (Internet Of Things) می باشد. این موضوع در اکثر موضوعات و صنایع خود را بروز داده است که یکی از مهمترین آن موضوعات، اقتصاد و تجارت می باشد. در این تحقیق، پتانسیل های موجود برای ارائه و گسترش این تکنولوژی در اقتصاد و تجارت الکترونیک بررسی شده است. این تکنولوژی در قسمت های مختلفی از تجارت الکترونیک کاربرد دارد. از فروش و بازاریابی تا مباحث لجستیک و انبار داری و همینطور مسائل مالی و غیره. در واقع موضوع اینترنت اشیاء، مفهومی جدید در دنیای فناوری اطلاعات است. این موضوع به مقدار زیادی گسترده است و حتی عده از آن به عنوان اینترنت نسل جدید نام می برند. در واقع این تکنولوژی شامل تعداد زیادی از دستگاه های ریز، سنسور ها، موبایل ها ست که اطلاعاتی را مخابره، ذخیره، بررسی و محاسبه می کنند.

در واقع در این حوزه یک شی (thing) می تواند یک انسان با یک سنسور مانیتور ضربان قلب، یک خودرو با سنسور کنترل باد لاستیک خودرو، یک دستگاه کوچک در یک کارخانه که دود و دما مانیتور می کند و یا هر چیز طبیعی یا دستگاهی که می تواند آدرس شناسه ایی مانند آدرس آی پی را داشته باشد و اطلاعاتی را از طریق قسمت ارتباطی خود مخابره و ارسال کند باشد.

البته باستی به دستگاه های دیگر و یا شبکه ای متصل باشد تا بتواند اطلاعات خود را مخابره و ارسال کند. امروزه چنین دستگاه هایی با تکنولوژی هایی مانند RFID (Radio-frequency identification) ، wifi، barcode، QR code و امواج مادون قرمز کار تشخیص و شناسایی را انجام می دهند. هر دستگاه در این گستره بوسیله یک شناسه کاربری (ID) شناسایی شده و عموما فراتر از مدل ارتباطی M2M (Machine-to-Machine) ارتباط برقرار می کنند و پروتکل های مختلفی را پشتیبانی می کنند.

همینطور نیاز به آدرس دهی گسترده در این بین نیز پر رنگ شده و پروتکل هایی مانند آی پی نسخه 6 نیز بیشتر مورد توجه قرار گرفته اند. کاربرد و استفاده های مختلفی را برای این تکنولوژی می توان نام برد. مواردی مانند: سیستم های کنترل و سیستم های مانیتورینگ برای استفاده در خانه های هوشمند، کارخانه ها، بیمارستان ها، اماکن ورزشی، ساختمان های هوشمند، مراکز خرید و تجاری و غیره . طبق بررسی اخیر گارتنر پیش بینی می شود تا سال 2020 میلادی حدود 26,000,000,000 دستگاه اینترنت اشیاء وجود داشته باشد. تحقیق دیگری توسط ABI research صورت گرفته که نشان میدهد تا سال 2020 چیزی حدود 30,000,000,000 دستگاه متصل به اینترنت اشیاء بصورت بی سیم وجود خواهند داشت.