بحث:فاطمه سادات کریمی

مهارت هایی که مدیران و مهندسان مراکز داده ابری باید داشته باشند

دیتاسنتر ها یا مراکز داده ، هر روز در حال فزونی اند و عامل اصلی این رشد ، ابر است . مدل سرویس ابری ، تکنولوژی های مجازی سازی شبکه و مجازی سازی فضای ذخیره سازی را پشتیبانی می کند و به همین دلیل ، دیوارهای زیرساخت فناوری اطلاعات سنتی را فرو می ریزد .

از دید سازمانی ، این به معنی داشتن مهندس سرور ،مهندس فضای ذخیره سازی و مهندس شبکه بیشتر است اما تعداد مدیران به مانند قبل است . در این فرآیند تغییر شکل ، سازمان های فناوری اطلاعات خیلی متفاوت تر به نظر می رسند . مهارت های کورد نیاز برای راه اندازی مرکز داده ای که قرار است یک ابر را تحویل دهد ، نیز متفاوت تر از گذشته است .

تحول مراکز داده ، مشکلاتی برای مهندسان و مدیران مراکز داده ایجاد کرده است .مدیر مرکز داده به دنبال کشف مهارت های جدیدی است که پرسنل باید بیاموزند و مهندسین به دنبال یادگیری این مهارت ها .

در این بخش ما به چندین زمینه که مهندسان و مدیران باید هر دو وارد شوند تا بتوانند با ابرها بهتر و راحت تر کار کنند اشاره می کنیم :

اتوماسیون و DevOp ها :

DevOp تمرین بکارگیری کد نرم افزاری برای خودکارسازی کنترل زیرساخت های زیرین است . کار تیم DevOp ، قدرت دادن به ویژگی های زیرساخت ابر است بدون اینکه نیازباشد جزئیات زیرساخت رابدانند . مثلا Puppet ، Chef و vRealize پلت فرم هایی هستند که برای ایجاد جریان کاری ای که اتوماسیون زیرساخت را قدرت مند تر می کنند ، بکار می روند. openstack ، cloudstack و vcloud پلت فرم هایی هستند که سطح کاربرد(کاربر) را قادر می سازند زیر ساخت را بنا به نیازشان کنترل نمایند .لذا مراکز داده نیاز به مهندسینی دارند که توسعه سطح زیرساخت را بر عهده بگیرند و این مهندسین باید دانش کافی کار با پلت فرم های سطح زیرساخت را داشته باشند .

مدیریت سرویس :

بدون شک ، مدیریت سرویس بخش حیاتی زیرساخت است . اکثر تیم های زیرساخت شرکت ها ، مدیریت سرویس را تیم جدایی در نظر می گیرند . EMC نمونه ای از مدیریت سرویس است .

مجازی سازی :

مجازی سازی مهارت جدیدی نیست اما روش عملی برای درک مفهوم مراکز داده است .

نتیجه اینکه مدیران و مهندسان مراکز داده باید خود را مجبور کنند که مهارت های جدیدی پابه پای گسترش مراکز داده شان یاد بگیرند تا بتوانند تقاضاهای ابری جدید را به بهترین نحو پاسخگو باشند .

انواع پلت فرم های ارائه دهنده زیرساخت به عنوان سرویس

فریم ورک های زیادی برای استفاده از ابرها وجود دارد . اگر قصد سفارش سرویس ابری دارید ، پلت فرم های مختلفی در دسترس است که همه دو ویژگی متن باز بودن و تجاری بودن را دارند که می توانند تمام نیازهای شما را پوشش دهند .

پلت فرم های در دسترس ، با ویژگی های مختلفی توسعه یافته اند که می توانید بنا به نیاز خودتان یکی را انتخاب کنید . لیستی از پلت فرم های مختلف را با توضیح مختصری از آن لیست کرده ایم تا به عنوان راهنما ، شما را در انتخاب پلت فرم مناسب نیازتان کمک رساند :

Abiquo

همه ماشین های مجازی سازی رایج شامل VMware ESX ، ESXi ، Microsoft Hyper-V ، Citrix XenServer /Xen ، Virtual Box و KVM را پشتیبانی می کند . برای چند مستاجری طراحی شده و در دو نسخه رایگان و تجاری با ویژگی های مختلف در دسترس است .

CA 3Tera AppLogic

پلت فرم تجاری از ۳Tera برپایه Xen .

Cloud Stack

طراحی شده برای چند مستاجری و از Xenserver ، VM و VMware vSphere پشتیبانی می کند . شامل صدور صورت حساب / اندازه گیری منابع ، رابط وب ، API های مبتنی بر استانداردهای موجود و شبکه های مجازی با بخش بندی ترافیک شبکه بااستفاده از vlan سازی می باشد . جزو پلت فرم های پرطرفدار است .

Convirture ConVirt

در نسخه های متن باز و تجاری در دسترس است اما نسخه تجاری آن امکانات بیشتری مانند vlan سازی ، پشتیبان گیری و محدودسازی منابع دارد .

ElasticStack

پلت فرم ElasticStack توسط ارائه دهنده ابر ElasticHosts پیشنهاد شده و به طور خاص برای ارائه دهنده سرویس های صدور صورت حساب ، ادمین سایت و API طراحی شده است . نیاز به SAN را پوشش می دهد اما فضای ذخیره سازی را روی گره های ناظر میزبان استفاده می کند (بکار می گیرد ).

Enomaly Elastic Computing Platform (ECP)

برای ارائه دهندگان سرویس های اتوماسیونی که قابلیت تجمیع سیستم صدور صورت حساب موجود را با Enomalys API داشته باشند ، طراحی شده است و اکثر ناظر ها را پشتیبانی می کند.

Eucalyptus

یک پلت فرم ابری متن باز است که فقط نسخه تجاری دارد (البته تا الان) . در ابتدا به عنوان یک پروژه دانشگاهی آغاز به کار کرد اما کم کم تجاری سازی شد و با اکثر API هایی که EC2 رو استفاده می کنند ، سازگار است.

Flexiant Extility

Extility توسط Flexiant که یک ارائه دهنده ابری است ، ایجاد شده است تا مراکز داده مجازی را مدیریت کند و یک راه حل ابری برای کمک به ارائه دهندگان ابری ارائه دهد.

HP CloudSystem

یک راه حل تجاری از HP که برای ابرهای عمومی ، خصوصی و مختلط طراحی شده است . کاتالوگ سرویس خوبی دارد.

Incontinuum CloudController

راه حل تجاری از شرکت Dutch ، نر م افزار InContinuum است که مدیریت مراکز داده مجازی را آسان تر می کند .

Nimbula Director

توسط گروهی از افرادی که در بخش تکنولوژی EC2 شرکت آمازون کار می کنند ، طراحی شده و هم به ارائه دهندگان سرویس و هم به شرکت ها کمک می کند تا به راحتی زیرساخت ابری عمومی ، خصوصی یا ترکیبی خود را بسازند . هم شامل مدیر وب و هم API است و رایگان می باشد .

OpenNebula

یک راه حل کاملا متن باز که مجموعه ای از ابزارهای مدیریتی را با یک رابط تحت وب ساده و API ارائه می دهد . سازمان ها را قادرمی سازد تا پلت فرم ابری خودشان را بسازند و نیازهایشان را بر طرف کنند .

OpenQRM

راه حل متن باز با پشتیبانی تجاری ،که هدفش ارائه یک پلت فرم کامل مدیریت مراکز داده با تمرکز برروی اتوماسیون ، گسترش سریع و مانیتورینگ است . اکثر ناظرها همانند OpenVZ ، Virtualbox و LXCرا پشتیبانی می کند .

OpenStack

یک پروژه متن باز که محصول مشترک ناسا و Rackspace است و کمک می کند تا استانداردهای باز بیشتری در صنعت ارائه شود . سرویس های مختلفی ارائه می کند و این شاید دلیل اصلی محبوبیت آن است .

Parallels Automation for Cloud Infrastructure (CI)

بخشی از محصول اتوماسیون شرکت Parallel است که مدیریت سرورهای مجازی را برای ارائه دهندگان سرویس انجام می دهد . برای چند مستاجری طراحی شده و شامل صدور صورت حساب ، مدیریت آسان از طریق کنترل پنل یاAPI می باشد .

VMware vCloud راه حل تجاری برپایه ناظر VMware که این قابلیت را فراهم می کند که براساس پرداختی که انجام می دهید سرویس زیرساخت دریافت کنید .

Xen Cloud Platform (XCP) یک راه حل تجاری متن باز برپایه ناظر Xen که نیازهای امنیتی و ایزوله سازی را در گسترش چند مستاجری پوشش می دهد . رابط گرافیکی کاربرپسندی دارد .

اینها تنها بخشی از پلت فرم های موجود بود که در یک بخش خوب عمل کرده بودند .

خب حالا انتخاب با شمااست که کدام پلت فرم بیشتر مناسب کارتان است فقط قبل از انتخاب نیاز سنجی کنید مثلا نوع فضای ذخیره سازی (مثلا اینکه NFS است یا iSCSI و … ) ، ناظری که می خواهید استفاده کنید ، کنترل پنلش چه ویژگی هایی داشته باشد ، صدور صورت حساب داشته باشد یا نه ، اتوماسیون یا خودکارسازی استفاده از منابع رو شامل باشد یا نه ، تجاریه یا نه ، بخش شبکه اش امن است یا نه و … . را در نظر بگیرید و سپس اقدام به انتخاب کنید .

منبع

جایگاه ایران در اقتصاد دانش محور

بانک جهانی برای اندازه گیری اقتصاد دانش محور شاخصی به نام KEI را تعریف کرده است. این شاخص از 109 زیر شاخص در 4حوزه تشکیل شده است که شامل : الف. رژیم تشویقی اقتصادی (ثبات اقتصادی، وضعیت قوانین و مقررات، تعرفه‌ها، میزان آزادی اقتصادی و غیره)

ب. نوآوری

ج. تحصیلات

د. فناوری ارتباطات و اطلاعات می باشد . از میان 109 شاخصی که در چهار حوزه توسط بانک جهانی برای اندازه گیری اقتصاد دانش محور تعریف شده است، مطابق نظر بانک جهانی 14 شاخص اهمیت بیشتری دارند. در طبقه بندی بانک جهانی در سال 2012، جایگاه شاخص KEI برای ایران در میان کشورهای جهان 94 می باشد. ایران پایین از کشور فیجی و بالاتر از قرقیزستان و الجزایر قرار دارد. در سال 2009 ایران در این رده بندی در جایگاه 98قرار داشت.

مالزی رتبه 48 و ترکیه رتبه 69را در این رتبه بندی دارا هستند.

با وجود اینکه ایران از لحاظ شاخص های مرتبط با سطح آموزش، نوآوری و فناوری ارتباطات و اطلاعات در مقایسه با ترکیه و مالزی در سطح قابل قبولی می باشد،اما از لحاظ شاخص هایی چون کیفیت نظامنامه ها، محدودیت های تعرفه های تجاری و حاکمیت قانون در وضعیت نامناسبی می باشد و نسبت به ترکیه و مالزی امتیاز پایین‌تری کسب کرده است. در واقع می‌توان مانع اصلی ایران در زمینه پیشرفت در مسیر اقتصاد دانش‌ محور را عدم کیفیت قوانین و عدم اجرای صحیح قوانین موجود دانست. بر طبق این شاخص‌ها به هر کشور عددی بین 0 تا 10 اختصاص داده می‌شود که کشورهای حوزه اسکاندیناوی چون سوئد، فنلاند، دانمارک، هلند، نروژ 5رتبه اول را به خود اختصاص داده‌اند.